Η διάκριση της ιογενούς ηπατίτιδας αποτελεί πρόκληση για τους κλινικούς γιατρούς και μπορεί να επηρεάσει τη σωστή επιλογή θεραπείας για τους ασθενείς.
Ο ολοκληρωμένος διαγνωστικός πίνακας για τη διαφοροποίηση της ηπατίτιδας Α, της ηπατίτιδας Β, της ηπατίτιδας C, της ηπατίτιδας D και της ηπατίτιδας Ε αυξάνει τη διαγνωστική αποτελεσματικότητα, βελτιστοποιεί τους πόρους και συμβάλλει στον περιορισμό των χρόνιων ιατρικών καταστάσεων.